Rozdział CZTERDZIESTY DRUGI PART II

Obudziłam się rano sama w łóżku. Nie czułam się dobrze ale pomimo mojego samopoczucia zaprosiłam dzisiaj na taki '' Babski dzień'' LIly Lauren i Becky. Miał także przyjść Douglas ale nie dostał wolnego w pracy. Wstałam z łóżka od razu wędrując do łazienki nie czułam się nawet na tyle silna by stać pod prysznicem i schylać się co chwile żeby się umyć więc stwierdziłam że umycie twarzy  i rąk mi wystarczy. UBRAŁAM się dosyć luźno. Włosy pozostawiłam rozpuszczone. Pomalowałam sobie rzęsy po czym opuściłam łazienkę i zeszłam na dół do kuchni. Zrobiłam sobie naleśniki z czekoladą i owocami i zabrałam się za jedzenie, jednak nie dane było mi zjeść bo poczułam mdłości. Pobiegłam do toalety klękając prze sedesem. Zwróciłam całe śniadanie. Kiedy już opróżniłam żołądek wstałam powoli i umyłam zęby. Wzięłam koc z sypialni po czym skierowałam się na kanapę do salonu. Położyłam się delikatnie i przykryłam miękkim materiałem. Głaskałam brzuch mając nadzieje że już przestane czuć ten okropny ból w podbrzuszu.  Usłyszałam dzwonek do drzwi a po chwili do środka weszła Lauren.
- Hej skarbie słabo wyglądasz co się dzieje- Zapytała kiedy spostrzegła moją bladą twarz.

- Źle się czuje ale pewnie zaraz mi przejdzie. Mogłabyś podać mi te tabletki co leżą na szafie?- Zapytałam na co dziewczyna przytaknęła i wzięła do ręki pudełko.

- Ile wyjąć?

- Sześć- Powiedziałam

- Na pewno? Myślę że one są mocne Kelsey..

- To są witaminy po prostu musiałam włożyć je do innej buteleczki bo poprzednia mi pękła- Skłamałam. Przecież musiałam coś wymyślić gdyby nie to kłamstwo to wątpię dała by mi te tabletki. Dziewczyna niepewnie podała mi tabletki po czym  sięgnęła po butelkę wody i nalała ją do szklanki.
Łyknęłam wszystkie tabletki za jednym razem po czym usłyszałam kolejny dzwonek do drzwi.
 Wstałam z kanapy idąc w kierunku drzwi. Otworzyłam je od razu witając sie z dziewczynami.

- Coś się stało? Jesteś strasznie blada- Zaniepokojona Lily podeszła do mnie dotykając ręką mojego czoła.

- Nic mi nie jest to pewnie jakaś grypa czy coś- Stwierdziłam choć nie byłam tego taka pewna.

- Grypa? Kelsey nie pieprz, jest maj! Na dworze jest gorąco a ty drżysz z zimna!

- Dajcie spokój!- Podniosłam ton na co dziewczyny się zdziwiły.

- Okej słuchajcie idziemy do kuchni robić przekąski!- Pisnęła Lauren biegnąc ku kuchni.

Nie miałam na nic ochoty i wiedziałam że ten dzień nie może skończyć się dobrze.
 Minęła godzina rozmawiania kiedy poczułam się słabo. Wstałam idąc do dziewczyn które w kuchni robiły lasage. Weszłam do przedpokoju i nagle poczułam się cholernie źle. Opadłam na podłogę. A później nastała ciemność.

*****JUSTIN'S POV*****

 

Pojechałem rano z chłopakami do nowego domu. Siedzieliśmy tam do około godziny 12. Głównie sprawdzając czy wszystkie meble zostaną wniesione do domu. Gdy już chłopacy z firmy meblowej skończyli wnosić rzeczy zapłaciłem im po 20 dolarach za pomoc i pożegnałem się z nimi dziękując przy tym za przysługę. Kiedy już skończyliśmy ustawiać wszystko wzięliśmy się za pokój małej.

ściany były ciemno fioletowe, łóżeczko było białe. Znajdowały się także dwie szafy o ciemno brązowym kolorze na których są już poukładanie ubranka i na półkach obok książki i zabawki. W pokoju również były 2 fotele koloru fioletowego które głównie będą służyły dla mnie i Kelsey i Kanapa na której  będzie można położyć się gdyby mała nie mogła zasnąć . Na ziemi znajdowała się biała duża wykładzina która pokrywała podłogę w całym pokoju. 

- Cholera zmęczyłem się- Zaśmiał się Netan gdy skończył razem ze mną skręcać łóżko.

- Kelsey będzie na nas cholernie zła za to że przygotowaliśmy wszystko sami- Wymamrotałem drapiąc się po karku.

- Jest w ciąży wiecie dobrze że jak Kels by wybrała meble to spędzałaby przy budowie całe dni. Truła by nam tyłki o wszystko co źle byśmy postawili więc tak będzie najlepiej dla wszystkich- Zaśmiał się Bruce by wszyscy zaraz mogli wybuchnąć śmiechem.

- Więc jak nazwiecie tego szkraba?- Zmienił temat Jake

- Nie myśleliśmy nad tym jeszcze. Dzisiaj mamy usiąść wieczorem i pomyśleć. 

- Nadal nie moge uwierzyć że moja siostra będzie miała dziecko z tobą.

- Czas uwierzyć bo sądzę że niedługo zostaniemy rodziną i może później zostaniesz kolejnym wujkiem- Zaśmiałem się 

- Pieprzysz! Chcesz się jej oświadczyć?- Zapytał Netan praktycznie w tym samym czasie co reszta chłopaków na co przytaknąłem śmiejąc się pod nosem 


- Myślałem o tym. Mam pierścionek schowany w samochodzie  i Mam zarezerwowany stolik w The Foyer At Claridge's na jutro więc tak chce się jej oświadczyć.

- No ale zapomniałeś o najważniejszym- Pokręcił głową Net

- O czym?

- Wiesz skoro mój ojciec nie żyje to właśnie mnie powinieneś spytać się o jej rękę- Oznajmił na co otworzyłem szerzej oczy. Zapomniałem całkowicie o tym i chociaż w rzeczywistości to nie było tak ważne  to jednak ja czułem potrzebę by mieć zgodę od Netana.

- A Więc czy mógłbym prosić cię o rękę Kelsey?- Zapytałem  całkiem poważnie.

- Jeżeli obiecujesz traktować ją dobrze. Nie ranić jej ani dziecka  to owszem możesz poprosić ją o rękę.- Chłopak ścisnął mnie w braterskim uścisku.


Już mieliśmy się zaśmiać kiedy zadzwonił mój telefon. 

- Tak kochanie?- Zapytałem odbierając
- Tutaj Lily. Kelsey zemdlała. Dziewczyny już zadzwoniły po karetkę, zabrali ją na noszach. Z jej macicy wydobywała się krew.. Ja nie wiedziałam co robić.- Zaszlochała. Na co zacząłem sie trząść.

- Jedźcie do tego szpitala zaraz tam będziemy- Wybełkotałem po czym rozłączyłem się i zacząłem rozglądać.

- Kelsey jest w szpitalu  zemdlała coś jest chyba nie tam z dzieckiem- Zaszlochałem biegnąc szybko do samochodu. Chłopacy powsiadali do wozów po czym pojechaliśmy do szpitala.
 Wbiegłem do środka  kierując się wewnątrz korytarza.

- Prosze Pana! Do kogo pan przyszedł?- Zapytała pielęgniarka zatrzymując mnie

- Moja narzeczona jest w ciąży. Kelsey Jones przywieziono ją tutaj przed chwilą- Powiedziałem na jednym w dechu

- Jest na  Końcu korytarza sala numer 20.
 Dziewczyny siedziały prze salą i płakały.

- Ja nie wiedziałam! Ja nie chciałam! Wybacz mi Justin! Ja nie chciałam- Płakała panicznie Lauren  wtulając się w mój tors.

- Ciii. Spokojnie powiedz mi co się stało. Czego nie chciałaś?- Starałem się ją uspokoić biorąc jej twarz w moje dłonie. Sam miałem łzy w oczach i trzęsłem się ale cholernie przerażała mnie ta dziewczyna.

- Ona od samego rana jak przyszłam pierwsza była strasznie blada. Powiedziała żebym jej podała tabletki które leżały na szafce w salonie. Powiedziała że mam dać jej sześć podejrzewałam że są silne ale ona powiedziała że to tylko witaminy i że musiała je przełożyć do innego pudełka. Byłam taka głupia że jej uwierzyłam. Nie chciałam Justin wybacz mi proszę.. Nie chciałam ich skrzywdzić!- Zapłakała. Nie wiedziałem czy mam ją odepchnąć czy pocieszyć. Nie miałem nawet czasu na rozmyślanie nad tym bo z sali wyszedł lekarz.


- Czy Pan jest narzeczonym i ojcem dziecka?- Zapytał na co skinąłem.

- Sprawa jest gorsza niż myślałem. Musi pan wybierać między córką a narzeczoną. - Powiedział na co zacząłem płakać.
 To najgorszy moment w moim życiu wybierać między dwoma najważniejszymi kobietami.

_______________________________________________________________________

Jestem!:)

Rozdział jest nudny. Nie planowałam w ogóle takiego zwrotu akcji i takiej katastrofy więc z góry przepraszam.  Wybaczcie mi za tak rzadkie dodawanie rozdziałów ale nie mam na razie czasu. Przepraszam was za wszystko. Jak będę miała pomysł na kolejny rozdział to go szybko napisze i dodam.

CZYTASZ=KOMENTUJESZ